Köy ve Enstitü
…
O Güzel İnsanlar
Usulca kalktılar, uyudukları topraklardan
Ellerini, yüzlerini yıkadılar dağ sularıyla
Yollara düştüler, Analarının azık torbalarıyla
Anka Kuşu’nun diyarına vardılar
Yüzleri yüzlerine
Elleri ellerine
Yürekleri yüreklerine
Usulca ısındılar…
…
Birlikte okundu alfabe
Hece tablosu birlikte
Yazıyı birlikte söktüler
Yazıdan yazıya aktılar
Kitaptan kitaba göçtüler
Bilgiye doydu kursakları
Kulaklarını müzikle eğittiler
Elleri ustalaştı
Görmeyi öğrendi gözleri
İlk evvel kendilerini yonttular…
…
Topraktan, toprağı öğrendiler
Akakta suyu bellediler
Başak, buğdayı öğretti
Pulluğun demirini dövdüler
Ekin ektiler hep beraber
Hasat yaptılar türkülerle
Sürü beslediler, yün eğirdiler
Ekmek pişirdiler
Tuğla fırınladılar
Denizleri öğrendiler, yelkensiz teknelerle…
…
Birlikte pişirdiler aşları
Birlikte oturdular sofralara
Hepsi aynı karar doydular…
…
Akılları ışıdı
Kanatları uçmağa evrildi
Elleri sağlam tuttu
Ayakları yeğin yürüdü
El kadar çocuk gidip, Anka Kuşu döndüler
Anadolu’yu; acısıyla, sevinciyle giyindiler
Ateş, ruh ve bilgeydiler…
Köy ve Enstitü
316
Önceki Gönderi