Umut Anacıldır-2

…
Her şeyin, her şeyden alıp verdiği giz
Foton kervanlarıyla taşınıp gelen hız
Duraksamadan akış, anadan doğma dinç
Varlığın rüşeymindeki sezgisel bilinç
Anacıl…
Bir anın bir an’a taşıyıp getirdiği hay
Zaman kiplerinin el ele tutuştuğu halay
Anacıldır…
…
Toprağın dergâhında, tohumun tefekküre dalması
Buzul çağlarını yarıp geçen bir düşün, sabrını sınava yatırması…
Kolay değil, ekmeğin türküsü olmayı hak etmek!
Üryan beden, ateşlerden geçmeye karar vermek!
Kolay değil…!
Ateşle sınanmış umut, anacıldır…
…
İlk atalarının yurduna göç eden kaplumbağa
Kızgın kumlara gömdüğü yumurtada
Ne, bir gün önce
Ne, bir gün sonra
Tam vaktinde uyanmak!
Doğanın verdiği komutla
Mavi sulara koşmak…
Hayatın çağrısı, anacıldır…
…
Canlı bir hücrenin
Kendi tarih bilincinden öğrenip, kendi örgüsünü örmesi
Zamanın kadranını, kendi ritmiyle döndürmesi
Çekmesi, itmesi…
Zerrenin bilinci, anacıldır…
…
Bir çocuğun, ilk fark edişi!
Kendi istemiyle ilk yönelişi
Kekelemeden
Doğrudan ilk eylemi, emek-l-emek…!
Bir fiile, iki emek…!
Çocuğun, bize ilk dersi!
‘Umut’, beklemek değil!
Emeğin teriyle sulamak hayatı
Eyleme geçmek…!
Umudun eylemi, anacıldır…
…
Ozansız doğmuyorsa bir türkü
Bir tuval, kendi kendine yapamıyorsa resmi
Bir taş; yontulmadan, bağışlamıyorsa heykeli
Kadraj, çekip çıkarıyorsa an içindeki görkemi…
Anacıldır;
sanatın, ruh üfleyen emeği…
-.-