Yüreğimi açıp kapına geldiğimde
Umuda dair bir renk aradım gözlerinde.
Gök kuşağı secdeye inmişken önünde,
Kapkara bulutlar saklıydı bakışlarında.
Ben
hiç bir fırtınadan
böylesine kurak çıkmamıştım.
Oysa,
Dağ köylerinden topladığım
selam yüklü menekşeler vardı heybemde.
Sığırtmaç çocuğun yalnızlık türküsü
Ve dahi
Taze gelinin tohum yüklü duvağı.
Hiç okunmamış hikayeleri verecektim
sakladığın avuçlarına.
Alkış istemeyen şiirler,
Sonu gelinlik olan hükümler düşecekti
cemreden önce ağıt yüklü bahara.
Tadıyla kavrulacaktı gün doğumları.
Tamam olacaktık.
Ah be kadın
Ne çok sevmiştim seni ben.
Ne çok basıldı çamura bulanmış tenime
Ne çok budandı kollarım çaresizlikle
Yinede düşmedi yüzüm
yüreğimi açtım
toprak kokulu bedenimle.
Bin parçasında bir başka sen.
Anlayamadın,
Uzak bakışlarınla bendeki seni tanıyamadın.
Kenan Gül/2024/İstanbul.
1 Yorum
Mükemmel
Bu şiir, sadece okunacak bir metin değil, aynı zamanda hissedilecek, üzerinde düşünülecek ve içselleştirilecek bir sanat eseri olarak karşımıza çıkıyor. Kaleminize ve yüreğinize sağlık. Bu derin duygusal yolculuk için teşekkür ederim.