Kadın Ölünce

ürkek bakışların şahidiydi gece
korkusu sokakağı döver
karanlık sallanır yerinden
süt kokulu sabiler yürek ağızda
nefesler yürür
sesler gizlenir
çocuk anne
yavrusu kucağında
koşar,koşar
azraili en yakını, can dediği, canım dediği
arkasında kılıc kuşanmış
çocuk anne ürkek, perişan
imdat çığlığı sessiz
nefesi ağzında donar
buz kesen bedenini
al kırmızı sıcaklık sarar
kesilir takâti
yığılır yere yüz üstü
kucağında sabi feryadı
geceyi arşa taşır
yine adsız kadın ölmüş derler
selası verilir sabaha
musallaya giderken
oyalı yazması tabutunu süsler
ömür baharında  kabire girer
bir kadın ölünce bir ocak söner
gökler ağlar hışmla gözyaşları iner yere
öldüre öldüre bitiremediğiniz
anne ölür, sevgili ölür, kız kardeş ölür
siz de yaşayan ölüsünüz aslında
katlediğiniz kanda,
kıydığınız canın vebalinde
yaşayan ölüsünüz.!