Kenan Gül

Ne güzel insanlardı. Buruk bir emanet bırakıp avuçlarıma, Kaybolup gittiler sonsuzluğa. “Beni bırakmayın”,çığlıklarım Alıcı kuşlarla…

Yüreğimi açıp kapına geldiğimde Umuda dair bir renk aradım gözlerinde. Gök kuşağı secdeye inmişken önünde,…

Çocuktum. Karanlığın gözlerime indiği saatlerde Kendi halinde geceyi selamlayan baykuş sesleri uğursuz korkumdu. Rutubetle harmanlanmış…

Yağmurun geceye indiği yerde Yalnız sokak lambalarının küskün ışıklarının eşliğinde Dans ediyor kırmızılı kadın. Üstüne…

Kendi yalnızlığıma uyandım bu sabah. Ilık nefesin yoktu dudaklarımda. Tenini arayan ellerim boşlukta asılı Çocuklaştım.…

Yaşlandıkça, Anamın armut hoşafını daha çok çekiyor canım. Tadı damağımda saklı kalmış. Hele hele o…